„Miłości! w tobie jednej odpocznienie
I moc, i bytu oś; w tobie sumienie.“
— Cyprian Kamil Norwid
Źródło: Poezja i dobroć, op. cit., s. 158.
Cyprian Kamil Norwid cytaty
59 0
Cyprian Kamil Norwid
Data urodzenia: 24. Wrzesień 1821
Data zgonu: 23. Maj 1883
Reklama
Cyprian Kamil Norwid, właściwie Cyprian Ksawery Gerard Walenty Norwid herbu Topór – polski poeta, prozaik, dramatopisarz, eseista, grafik, rzeźbiarz, malarz i filozof.
Często uznawany za ostatniego z czterech najważniejszych polskich poetów romantycznych. Wielu historyków literatury uważa jednak taki pogląd za zbytnie uproszczenie, zaliczając jego twórczość raczej do klasycyzmu i parnasizmu.
Przeważającą część swojego życia spędził za granicą, głównie w Paryżu, żyjąc w nędzy i utrzymując się z prac dorywczych. Twórczość Norwida, trudna do zrozumienia dla jemu współczesnych, została zapomniana po jego śmierci. Został odkryty ponownie dopiero w okresie Młodej Polski głównie za sprawą Zenona Przesmyckiego-Miriama .
Cytaty Cyprian Kamil Norwid
„Miłości! w tobie jednej odpocznienie
„Słowo jest ogień – milczenie jest lawa.“
— Cyprian Kamil Norwid
Źródło: Poezja i dobroć, op. cit., s. 431.
Reklama
„Z rzeczy świata tego zostaną tylko dwie,
Dwie tylko: poezja i dobroć… i nic więcej.“
— Cyprian Kamil Norwid
Źródło: Do Bronisława Z.
„Jestże się poetą, czyli raczej tylko bywa się?“
— Cyprian Kamil Norwid
Źródło: Bransoletka, II, wyd. 1862
Reklama
„O! ty ukochana
Ludzkości Chrześciańska – czy taić ci o tem
Że jesteś nieskończenie szanowne nic-potem? —
Osiemnaście więc wieków trwasz? a taka próżnia
We wszystkiem – mało gdzie cię myśl wyższa odróżnia
Od pogan, z których żyjesz.“
— Cyprian Kamil Norwid
Źródło: Ruiny w: Poezye Cypriana Norwida, wyd. F. A. Brockhaus, Lipsk 1863, s. 17. [pisownia oryginalna. ]
„Ponad wszystkie wasze uroki,
Ty! Poezjo, i ty Wymowo,
Jeden – wiecznie będzie wysoki:
Odpowiednie dać rzeczy – słowo!“
— Cyprian Kamil Norwid
Źródło: Jan Miodek, Odpowiednie dać rzeczy słowo. Szkice o współczesnej polszczyźnie, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1987, s. 5.
„Że coraz łatwiej przychodzi powiedzieć,
Ze snu się budząc: „W r ó ć m y ż znów do snu.”“
— Cyprian Kamil Norwid
Źródło: Aerumnarum plenus
„„Rzecz jest, rzecz będzie, nie ma być osoba?”
– A potem dodał zimno: „I ja raczę
O kiju przywlec się, gdy przyjdzie pora.”
Tu zaś obrócił się do Artemidora,
Dla dwojga razem grzeczność dając jedną,
I wspomniał: „Wiele niech nie czyta chora –
Szkoda, że stare rękopisma rzedną.
Dobrze jest miewać wzgląd na autora,
Kiedy się czyta – cóż za rzecz przedziwna
Czytanie! – jako gałązka oliwna
Lub migdałowy kwiat.”“
— Cyprian Kamil Norwid
Źródło: Quidam, IX
Reklama
„I stąd największym prosty lud poetą,
Co nuci z dłońmi ziemią brązowemi.“
— Cyprian Kamil Norwid
Źródło: Promethidion, wyd. IW „Bibljoteka Polska”, Warszawa 1923, s. 17.
„Heroizm nie jest w samych bitwach, ale na wszystkich polach życia i nieustannie. Owszem bitwy dlatego tylko bywają, iż heroizm nie bywa pierwej na polach życia praktykowany.“
— Cyprian Kamil Norwid
Źródło: list do Józefa Lussakowskiego, cyt. za: „Przegląd humanistyczny”, tom 39, wydania 328–330, s. 78.
„(…) kto inny ma laur i nadzieję,
Ja – jeden zaszczyt: być człekiem.“
— Cyprian Kamil Norwid
Źródło: Odpowiedź III w: Dzieła zebrane, t. I, Poezje, Warszawa 1966, s. 455–456.
„W Ruinach, w nocy, mówią się i takie słowa
Które gdzie indziej dziwnym brzmiałyby sposobem;
Nie tylko bowiem z myśli jest myśli osnowa —
Człowieka myślącego, postaw no nad grobem
I mów z nim – a następnie, spotkawszy go w tłumie
Maskaradowym, spytaj o rzeczy też same —
Zobaczysz co rozumiał tam – co tu rozumie?
– Wprowadź go w okowaną więzień nizkich bramę
I do tryumfalnego arku, co błękitną,
Z wnętrza jaśnieje szybą czystego powietrza;
A poznasz wraz gdzie jego myśl pocznie być szczytną,
Gdzie szybszym rytm i tęcza porównań gdzie leksza?
Zali to jest mistyczne? – nie wiem – ale to wiem,
Że nie tłumaczy się to dietą i zdrowiem —
Bo ani się ku temu przeziębić nie zdoła,
Ani dostać gorączki --“
— Cyprian Kamil Norwid
Źródło: Ruiny w: Poezye Cypriana Norwida, wyd. F. A. Brockhaus, Lipsk 1863, s. 11. [pisownia oryginalna. ]
